شار بەسەر لێواری تەمەوە رووخاوە

شهر بر لبە مه ویران گشتەاست 

خورشید غم غروب را در آغوش گرفته
آرام .... آرام 

سفر ... سفر .... سفر به آن سوی غروب
ماه شتابان به راه افتاده است
نمی دانم کی این خیابان را جا گذاشتە است
تا من زندە بمانم ... ای یار!
...
شار بەسەر لێواری تەمەوە رووخاوە
خۆر خەمی خۆرئاوای لە باوەش ناوە
هێدی .. هێدی
سەفەر ... سەفەر ... سەفەر بۆ ئەو دیوی خۆرنشین
مانگ پەلەیەتی پەلە
نازانم کێ ئەم شەقامەی جێ هێشتوە
هەتا من زیندوو بمێنم ... ئەی یار!

ــــــــــــــــــــــــ

بەشێک لە شێعری بڵیند، یەکەم شێعری درێژە، نەمخوێندۆتەوە بۆ کەس، بڵام نەکردۆتەوە، بەڵام هەست دەکەم پوختەیی کاری من لەم شێعرەدایە. / وێنەی چارلیش بۆ ئەم شێعرە، دروست بوونی کارەسات و پێکەنین بە کارەساتە!