ته‌نیایی به‌شێکه له من، ته‌نیایی کوختێکه هه‌موو ئێواران رێگام ئه‌وێ ئه‌گرێته‌وه، ته‌نیایی حه‌ژمه‌تی بارانێکی نزیکه له منه‌وه ...
ئیستا من له‌گه‌ڵ بازنه‌ی سێبه‌راویی ته‌نیاییدا رێ ده‌که‌م و شوێن پێی باران هه‌ڵئه‌گرم. ئه‌مویست بڵێم ئه‌مڕۆژانه تۆ له کوێی؟! له‌گه‌ڵ کام گه‌واڵه هه‌ورێ سه‌فه‌ر ده‌که‌ی! خۆت ده‌خزێنیته نیشتمانی کام گوڵی غوربه‌تییه‌وه. سه‌ر ئه‌ده‌ی له کام تاقه‌دار! له به‌ر په‌رژینی کام باغستانا چاوه‌ڕێی ده‌ستی پاییزی. ئه‌مه‌وێ به‌سه‌ر گه‌ڵا گه‌ڵای باهه‌ڵگرتووی غوربه‌ته‌وه بۆت بنووسم: "من ته‌نیام وه‌ک ته‌نیایی دڵۆپه شه‌یداکانی باران ... ئه‌ی دلۆڤانترین دڵۆپی باران..."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر